w tobie miłości była siła gdy zapragnąłeś ją w ramiona w twe dłonie ona się wtuliła odwzajemniła uczuć grona stworzyłeś domu więzi silne dla niego mógłbyś świat przeorać uczniem swych pragnień byłeś pilnym wciąż walczysz, jeśli taka pora są ludzie, co jak mądrość ziemi umieją dawać, by zakwitnąć i tylko prostych prawd spragnieni miłość, szacunek, […]
Wpisy z okresu: 1.2008
głos mi odjęło graniczy z cudem ja, co to paplać mogę latami świst wydobywam szeptem mobluję słowa upiększam głosu pląsami krtań mi zajęło skrzek zostawiło rozum widocznie wie, co majstruje może to omen może przestroga może najwyższy coś mi zwiastuje zmilknij kobieto gdy ciszy pora słuchaj natury lub wielkich ludzi pilnie rozgladam szukam w rozterce lecz […]
są słowa jak miecz są słowa jak trąd czemu ja w nich czemu one we mnie otwieram drzwi i mówię idźcie, wy przecież nie moje nie zapraszałam i gościć niechętnam ale one niby wygłodzony pies strawę poczuły zęby szczerzą i warczą niechętne odejściu i tak żyjemy sobie naprzekór aktorzy różnych przeznaczeń
zagadką jest nasz umysł i ludzkich uczuć ścieżki nie poznasz, nie pochwycisz lub badacz bywa kiepski a może to my sami dajemy złu pożywkę pod murem go stawiamy i człek człekowi wilkiem to boli, gdy w rozterce na pustce wzrok zawisa bezradność budzi czorty gniew zemstę rozkołysze zostawmy chwile trudne niech czas rany zaciera przed […]
zło wygrało hardo tańczy śmieje pod niebiosa a ja cicha bardzo smutna rzęsy całe w rosach nic nie wróci z wiatrem hula biegnie w zapomnienia trzeba podnieść twarz z popiołu niech zabrzmią pragnienia
Pisze wrrona, córka Hanuli. Poprzedniego bloga osoba życzliwa skasowała. Tak, przepadło. Na szczęście gdzieś kiedyś ktoś zapisał kilka wierszy. Coś się uratowało. Myślę, że już nigdy nie będzie tak jak kiedyś. Mam nadzieję, że Mama jeszcze tu wróci i będzie pisać. To dla Ciebie Mamuś :*
