tak czekałam chciałam pragnęłam rzęs trzepotem lęki płoszyłam na rozstajach ciszę dotknęłam i przycichłam pokorą okryta nie wyrywaj się głupie nie tęsknij bo w nokturnie nie ma refrenu zapadliskiem się powieść skończyła ślady stóp zatarł czas i milczenie
Wpisy z okresu: 8.2010
klauni życia w cudze szaty przeodziani jak bezbronne ptaki w klatkach uwięzieni stertą marzeń od poranku kołysani tylko maski puste słowe wewnątrz niemi klauni życia w słowach cudzych zagubieni twarz w rechocie oczy szklane dusze puste osmagani codziennością co nie zmieni dni kolejnych choćby śmiech wciąż drżał na ustach klauni życia w swej nagości […]
