słowo rzucone w beztroską chwilę cierniem znienacka w duszy krwiobiegu nie uciec przed nim wyrwać na siłę tkwi krwawym śladem na serca brzegu słowo jak trauma raną otwartą jak dzwon rozbrzmiewa w annałach życia nawarstwia jaźnie niby wyparte kąsa boleśnie kłami z ukrycia słowo rzucone swym życiem dyszy szepcząc przestrogi trwożne zaklęcia choć je wpychamy […]
Wpisy z okresu: 12.2008
odreagować słów zawiłość niepojętą dotyk pusty poranki zbyt ciche zapomnieć ścieżki utarte donikąd smak niechcenia obojętność wyciszyć krzyk tajemny co na opuszkach palców ciepłem życia pachnie jeśli los się wypełnił niech los weźmie i pójdzie zostawi mnie samej sobie w samotności bywa raźniej
