zło wygrało
hardo tańczy
śmieje pod niebiosa
a ja cicha
bardzo smutna
rzęsy całe w rosach
nic nie wróci
z wiatrem hula
biegnie w zapomnienia
trzeba podnieść
twarz z popiołu
niech zabrzmią pragnienia
Pisze wrrona, córka Hanuli.
Poprzedniego bloga osoba życzliwa skasowała.
Tak, przepadło.
Na szczęście gdzieś kiedyś ktoś zapisał kilka wierszy.
Coś się uratowało.
Myślę, że już nigdy nie będzie tak jak kiedyś.
Mam nadzieję, że Mama jeszcze tu wróci i będzie pisać.
To dla Ciebie Mamuś :*
